Okaleczony przez Jastrzębia Sinan Pasza wraca do Rüstema. Hürrem w drodze do Aleppo napotyka wiedziony przez Selima orszak z ciałem Cihangira. Sułtanka gorzko płacze przy grobie syna, a potem mdleje i pada na błotnisty trakt pośród strug deszczu.
Sinan jest w pałacu Rustema. Wyrzuca bratu, że ten zostawił go na pewną śmierć. Atmaca wypuścił go tylko dlatego, aby przypominał bratu o jego 'lojalności' i wywoływał wyrzuty sumienia.
Sulejman zaszywa się w samotni i poświęca modlitwie. Słyszymy jego monologi.
W trakcie pogrzebu Cihangira Selim wypowiada wojnę Bajazydowi. Bracia rzucają sobie zawistne spojrzenia nad trumną brata. Zaczyna się kolejna walka na śmierć i życie.
Harem jest pogrążony w żałobie, Hurrem nie może znaleźć ukojenia w bólu. Wybiega do ogrodu i głośno obwinia Boga, że zabrał jej syna, zamiast jej samej. W odpowiedzi niedaleko baldachimu sułtana uderza błyskawica. Następnie sułtanka spędza czas w komnacie Cihangira wtulona w jego kaftan.
Nurbanu przybywa do stolicy. Odwiedza Selima i składa mu kondolencje, następnie robi to samo w stosunku do Mihrimah. Później swe kroki kieruje do ogrodu, gdzie spotyka się z Gazanferem. Sługa ma dla niej prezent - udało mu się przechwycić list Beyazıta pisany do Huricihan. Nurbanu jest bardzo zadowolona.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz