Kosem rozmawia z Eycen o sułtance Safiye. Zastanawiają się co zrobi. Kosem zależy by sułtanka skłamała, ponieważ uważa, że Safiye sama zapędzi się w kozi róg.
Widzimy jak Ahmed i Hadżi Aga idą korytarzem.
Safiye rozmawia z Cennet i Bulbulem. Uważa, że "ich córka", zrobiła im to, czego nie zrobili nawet ich wrogowie. Twierdzi, że jeśli tak dalej pójdzie, sprowadzi na nich koniec. Wchodzą Ahmed i Hadżi Aga. Sułtan pyta jak się miewa sułtanka Fahriye. Safiye zapewnia, że pogodziła się już ona ze swoim losem, pomimo tego, że nie chciała wyjść za mąż. Ahmed chce poznać prawdę, ponieważ doszły go słuchy, że Fahriye uciekła. Sułtanka babka stanowczo wszystkiemu zaprzecza, ale "wyznaje", że jej córka posprzeczała się z Dervisem Paszą i rano wyszła by pomodlić się w meczecie, dlatego uznano, że uciekła. Ahmed chce wieczorem odwiedzić ciotkę w jej pałacu.
Fahriye jest na statku, wygląda przez okienko. Mówi do ukochanego, że stąd pałac wygląda jak z bajki, ale on wcale taki nie jest, ponieważ spotkały ją tam same nieszczęścia. Mehmed zapewnia ją, że wszystko co najgorsze jest już za nimi, a ona tam nie wróci. Sułtanka chce ruszać, lecz Chanzade odpowiada, że odpłyną po zmroku. Fahriye chce poznać prawdę. Pyta czy czekają na Sahina. Mehmed mówi, że o wszystko zadbał, uciekną z jego bratem, nie chce go zostawiać. Kobieta wspomina, że przecież ona zostawia wszystko. Mehmed twierdzi, że jeśli zostawi Sahina, Dervis zabije go przy pierwszej okazji. Fahriye jest zła.
Cennet przychodzi do Kosem i Eycen. Powiadamia, że Safiye skłamała, sułtan wieczorem odwiedzi Fahriye w jej pałacu, a wtedy wszystko wyjdzie na jaw. Kosem chce znaleźć sułtankę, bo inaczej nie będą mogli wykorzystać tego co o niej wiedzą. Kalfa zapewnia, że sułtan każe wydobyć ją choćby z podziemi
Kosem wchodzi do swojej komnaty, jest tam Katarzyna. Kosem pyta ją jak śmie wchodzić bez uprzedzenia. Ta poprawia ją, że to pokój dla faworyt, a ona również nią jest. Kosem jest wściekła. Katarzyna mówi, że Hadżi Aga kazał jej tu zostać i tak będzie, nie ważne czy jej się to podoba czy nie.
Kosem pyta Hadżi Agę czy to prawda, że kazał umieścić Katarzynę w jej komnacie. Ten każe jej się nie złościć, ponieważ on wykonuje tylko rozkazy. Hatun pyta czyje rozkazy. Wchodzi Zulfikar i mówi, że jego rozkazy. Marszałek tłumaczy, że takie są zasady. Kosem pyta czemu wybrał akurat jej komnatę, skoro na piętrze dla faworyt jest ich mnóstwo. Zulfikar odpowiada, że "tak wyszło". Kobieta mówi, że będzie się tłumaczył przed sułtanem, chce wejść do komnaty Ahmeda, ale Marszałek jej nie wpuszcza.
Kosem udaje się wejść do komnaty sułtana. Zulfikar tłumaczy, że nie zdołał jej zatrzymać. Ahmed pozwala mu odejść i pyta Kosem o co chodzi. Kobieta mówi, że na rozkaz Marszałka przeniesiono Katarzynę do jej komnaty. Sułtan każe jej się przygotować na wieczór, ponieważ pojadą w odwiedziny do sułtanki Fahriye. Mówi, że sprawą Katarzyny zajmie się później, a teraz jest zajęty. Kosem wraca do siebie. Ahmed woła Zulfikara. Pyta czy dał znać sułtance Valide, by przyjechała zobaczyć wnuka. Ten odpowiada, że sułtanka niedługo przybędzie.
Halime wchodzi do komnaty Mahfiruze. Książę Osman leży w kołysce, a jego matka śpi. Halime wyciąga coś spod sukni.
Szczęśliwa Handan idzie prędko korytarzem, by zobaczyć wreszcie wnuka. Wchodzi do komnaty i zauważa Halime pochyloną na kołyską księcia. Pyta ją co tutaj robi. Mahfiruze się budzi. Halime tłumaczy, że przyszła zobaczyć księcia i podarować mu amulet. Halime wie co chodzi po głowie Valide, ale Handan odpowiada jej, że sama sobie na to zasłużyła, bo wszyscy wiedzą do czego jest zdolna. Halime mówi, że Handan mówi chyba o sobie, bo przecież próbowała zabić księcia i właśnie za to wygnano ją z pałacu. Po tych słowach wychodzi, a Handan bierze Osmana na ręce.
W sali obrad Divanu, Murad Pasza rozmawia z Ahmedem, gratuluje mu narodzin księcia. Kuyucu chce podarować coś sułtanowi. Strażnik przynosi miecz. Murad opowiada jak walczył nim pod Szigetvar'em, wtedy gdy umarł sułtan Sulejman Han. Pasza nazwał miecz - "Zwycięskim Mieczem". Ahmed jest zaciekawiony przedmiotem, ogląda go.
Bulbul mówi Dervisowi, że sułtan się dowiedział; próbowali wytłumaczyć, że to plotka, ale coś podejrzewa. Aga informuje również, że sułtan wieczorem chce odwiedzić sułtankę Fahriye. Dervis mówi, że wysłał swoich ludzi wszędzie, ale Fahriye jakby się pod ziemię zapadła, zapewnia, że coś wymyśli. Bulbul wraca do haremu. Do Paszy podchodzi pewien mężczyzna i informuje go, że Sahin Giray się uratował.
Sala obrad Divanu. Ahmed bierze miecz do rąk. Kuyucu Murad opowiada, jak sułtan Sulejman wyszedł ze swojego namiotu niedaleko Szigetvaru, stanął przed nim stary i zmęczony, po tym powiedział:
"Moi dzielni żołnierze!
Druhowie, którzy unoszą miecz w imię naszego Boga i walczą sławiąc imię Proroka. Po raz ostatni wygłoście wyznanie wiary i ruszajcie walczyć z Giaur'ami! To nasz dzień! Wspiera nas Bóg i modlitwy naszych bliskich. Jest nam pisane zwycięstwo i rajskie ogrody! Wierzę, że Szigetvar upadnie nim wstanie nowy dzień! Nie zawiedźcie mnie!"
(Podczas tych słów zobaczyliśmy retrospekcję z serialu "Wspaniale Stulecie", właśnie tą scenę, gdy sułtan Sulejman wypowiadał te słowa.) Murad Pasza kontynuuje opowieść - tamtego dnia po raz pierwszy uniósł ku niebu ten miecz, był jednym ze szczęśliwców, którzy widzieli ostatnie chwile Wielkiego Sułtana Sulejmana. Nim nastał poranek Szigetvar upadł.
Do sali wchodzi Zulfikar i infomuje sułtana o przybyciu Sinana Paszy z wschodniej granicy Imperium. Sułtan każe mu wejść. Pasza informuje, że Nasuch Pasza został pokonany przez przywódcę Celalich i wycofał się do Kutahyi, oprócz tego kazał stracić gubernatora.
Handan nadal jest w Topkapi. Razem z Hadżi Agą wchodzi do swojej komnaty, która obecnie stoi pusta. Opowiada mu ile łez wylała w tej komnacie, jak myślała, że kiedy zostanie sułtanką matką już nic złego jej nie spotka, ale się myliła. Hadżi pociesza ją. Handan mówi, że chce wyrwać serce sułtance Fahriye. Hadżi każe jej być cierpliwą, bo Kosem jest niebezpieczna i ciągle powtarza, że zniszczy sułtankę Safiye.
Sułtan, Murad Pasza, Sinan Pasza i Zulfikar Aga w sali obrad Divanu, spoglądają na mapę. Rozmawiają o wojnie, ich sytuacja jest zła. Sinan proponuje rozmowę z buntownikami. Murad mówi, że nie będą się z nimi targować. Proponuje by najpierw zakończyć wojnę z Austrią, później zbierze armię i przeniosą się do Anatolii, wtedy buntownicy stracą życie. Sułtan mówi, że jeszcze o tym porozmawiają. Kiedy Paszowie wychodzą, sułtan każe Zulfikarowi wezwać Nusucha Paszę. Wspomina również, że już drugi raz ktoś wszedł do jego komnaty bez uprzedzenia. Upomina go.
Jest wieczór. Sahin leży na ziemi w swojej celi. Przychodzi Reyhan Aga pod pretekstem przyniesienia chleba. Woła strażników, twierdząc, że ten człowiek "nie żyje". Przychodzi strażnik i otwiera celę, chcąc sprawdzić czy Chanzade żyje, zostaje uderzony w twarz. Sahin powala go i kradnie miecz. Giray i Reyhan próbują uciec, na drodzie staje im Dervis Pasza ze strażnikami. Sahin pyta Paszę jak się czuje jego małżonka, bo podobno uciekła mu z łóżka już pierwszej nocy. Dervis mówi, że wczoraj Sahinowi udało się przeżyć, ale dzisiaj mu się nie uda, bo wszyscy będą myśleć, że zginął podczas ucieczki. Pasza daje mu też drugą możliwość - może powiedzieć, gdzie jest sułtanka Fahriye, a wtedy zostanie wypuszczony.
Reyhan przybywa na statek, gdzie przebywają Fahriye i Mehmed. Aga mówi Giray'owi, że Sahin został ranny podczas ucieczki i potrzebuje pomocy. Sułtanka próbuje zatrzymać ukochanego i chce natychmiast wypłynąć. Mehmed twierdzi, że brat go potrzebuje. Fahriye pomimo starań, nie udaje się go przekonać. Mehmed całuje ją i wychodzi. Sułtanka jest przerażona.
Mehmed i Reyhan przybywają do Sahina. Mehmed martwi się o brata, bo podobno został "ranny", ale ten go przytula. Sahin mówi, że kazał Reyhanowi tak powiedzieć. Powiadamia go, że Dervis zastawił na nich zasadzkę. Opowiada, że zawarł z nim umowę o ich życie (braci Giray) i będą wolni. Mehmed nie pozwala mu dokończyć tego co się stanie z sułtanką Fahriye i zaczyna go dusić, prawie go uderza. Po tym powala go i próbuje otworzyć drzwi, ale są one zamknięte, jest wściekły.
Fahriye czeka na statku. Zamiast Mehmeda pojawia się...Dervis. Sułtanka pyta gdzie jest Mehmed. Pasza odpowiada jej, że mężczyzna, dla którego była gotowa zabić sułtana - zdradził ją i oddał ją wzamian za brata.
Kosem i Ahmed są już w pałacu Fahriye i Dervisa. Kosem mówi, że to dziwne, bo wszystko jest gotowe, a Paszy i sułtanki nie ma. Dervis wbiega do komnaty i prosi o wybaczenie, bo nie zdążył ich przywitać. Tłumaczy, że sułtanka "źle się poczuła". Ahmed chce ją zobaczyć, kieruje się do drzwi, ale nagle wchodzi...Fahriye. Ahmed pyta ją co jej dolega. Sułtanka odpowiada, że opadła z sił, ale już czuje się lepiej.
Cennet masuje głowę Safiye. Wchodzi Bulbul i powiadamia, że sułtanka Fahriye się znalazła i wróciła do domu. Aga wspomina również, że sułtan pojechał tam z Kosem. Uważa, że ta dziewczyna coś knuje. Safiye każe ją wezwać, gdy wróci.
Kosem mówi do Fahriye, że zdążyła w samą porę. Sułtanka pyta o czym mówi. Kosem odpowiada jej, że dobrze wie i pyta czy daleko zajechali. Fahriye każe jej milczeć i nie wtrącać się w nie swoje sprawy albo pożałuje. Kosem mówi, że nie wie o co jej chodzi, bo przecież niczego od niej nie chce.
Ahmed rozmawia z Dervisem. Sułtan opowiada Paszy, że Nasuch Pasza przegrał wojnę i uciekł.
Sułtan przechodzi przez harem. Wśród ustawionych dziewcząt jest Katarzyna, spogląda na Ahmeda. Sułtan odwzajemnia jej spojrzenie.
Fahriye jest w komnacie, wchodzi Dervis. Sułtanka rzuca się na niego i pyta co zrobił Mehmedowi. Dervis mówi, że Mehmed zrezygnował z niej dla tego "kundla" Sahina. Fahriye twierdzi, że tylko śmierć może ukoić jej ból. Sułtanka mdleje.
Kosem rozmawia z Safiye. Sułtanka babka pyta ją, co robiła wieczorem w pałacu sułtanki Fahriye. Kosem odpowiada, że sułtan zabrał ją ze sobą, martwił się o sułtankę. Hatun dodaje, że znaleźli ją w samą porę, a Dervis Pasza bardzo się starał przekonać sułtana, że nic się nie stało. Mówi, że dziś Safiye miała szczęście, ale pyta co będzie jutro. Sułtanka babka mówi, że zamiast plątać się im pod nogami mogłaby wreszcie urodzić syna. Kosem odpowiada jej na to, że w przeciwieństwie do niej i innych nałożnic, nie musi na plecach własnych dzieci, powoli piąć się w górę.
Katarzyna jest u sułtana, masuje go.
Kosem wraca przez harem. Zaczepia ją Eycen i pyta czy wie, że ta "wywłoka" Katarzyna znowu była w alkowie.
(Sen sułtana)
Ahmed jest w zbroi. Na przeciwko niego staje mężczyzna, również ubrany w zbroję, ma zakrytą twarz. Rycerz wyciąga miecz i kieruje się w stronę Ahmeda. Sułtan walczy z nim, ale okazuje się być słabszym od przeciwnika, jego broń spada na ziemię. Wojownik powala Ahmeda i trafia go mieczem.
Sułtan się budzi, obok niego śpi Katarzyna. Ahmed jest przerażony.
Następnego dnia, Handan rozmawia z Dervisem w Starym Pałacu. Valide pyta Paszę, czemu odznalazł Fahriye. Dervis odpowiada, że zależy mu na honorze dynastii, jak i własnym. Valide dopytuje czy zrobił to tylko z tego powodu. Pasza pyta czy Handan naprawdę chce wiedzieć czy się zakochał. Mówi, że może tak się stanie i zdoła się uwolnić od tej, która kiedyś zawładnęła jego sercem. Sułtanka matka chce by trzymał się z daleka od Fahriye, bo uważa, że ta kobieta jest niebezpieczna. Dervis pyta ją jak ma się trzymać z daleka od swojej żony. Valide wyjawia, że zna prawdę o tym, że Fahriye zaraziła czarną ospą Ahmeda oraz, że prawdę zna dzięki Kosem.
Safiye przychodzi do Fahriye. Pyta córkę jak śmiała uciec i kiedy wreszcie zmądrzeje. Ta jej odpowiada, że żałuje, że nie zginęła z rąk katów, zamiast swoich braci, bo wtedy żadna z nich by tak nie cierpiała. Fahriye płacze i przytula się do matki. Mówi, że nie może już tego wytrzymać. Safiye pociesza ją, że najgorsze już za nią. Przysięga jej, że jej ból minie, a czas leczy rany.
Dilruba jest z matką w komnacie. Pyta ją czy widziała już księcia Osmana. Wchodzi Meneksze. Dilruba mimo sprzeciwu - wychodzi. Służąca powiadamia Halime, że ktoś podobno wysłał do sułtana wiadomość, z pytaniem - co będzie z księciem Mustafą, skoro mają już nowego księcia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz