Odcinek 199 streszczenie

Hatice chodzi po komnacie w swoim pałacu. Nagle wchodzi Nigar. Informuje, że Hurrem została wezwana przez sułtana do Edirne. Hatice wątpi w plany siostry, według niej sułtanka wróci z jej bratem. Hatice zwraca uwagę, że Nigar ją okłamuje - każe powiedzieć, gdzie jest grób Ibrahima. Nigar brnie jednak dalej w zaparte. Potem zostawia sułtankę samą, nie wierzy ona w słowa kobiety. Każe sługom obserwować Nigar.

Yahya przerywa pracę Mustafie. Armia dotarła do Edirne, ale nadal nie mają wieści od sułtana. Porwano za to kolejny statek Osmanów, zrobił to syn słynnego kapitana Vasco da Gamy.

Rumeysa stoi przed lustrem, trzyma w dłoniach suknię. Przypomina sobie swój taniec przed Mustafą. Do komnaty wchodzi Ayşe Hatun. Ostrzega dziewczynę, że nie pozwoli na takie zachowania. Nie rób sobie nadziei, mam cię na oku - mówi do służącej.

Mahidevran przerywa Mustafie i Yahyi. Martwi się o jego nowe przedsięwzięcie - stocznię. To tylko woda na młyn dla ich wrogów. Książę nie może w taki sposób naruszać zasad.

Malkoçoğlu przywozi Hurrem z Fahriye do Edirne. Sułtanka wysiada z karety. W ogrodzie spotyka się przelotnie z Rustemem.

Şah cieszy się z przyjazdu Hurrem. Jest pewna, że wszystkie dowody doprowadzą do jej upadku. Właśnie dlatego wezwała również Gülfem, ponieważ jest ona dodatkowym świadkiem.

Hurrem jest już w pałacu, wchodzi do komnaty, w której czeka na nią Sulejman. Kiedy chce podejść do niego bliżej, on powstrzymuje ją ręką. Sułtan mówi, że najpierw muszą wyjaśnić pewną sprawę. Zaciągnęła ona pożyczkę u Wenecjanki z rodu Grittich. Na dodatek nasłała zabójców na jego siostrę i Gulfem. Pokazuje jej przechwycony dokument.

Fahriye opowiada Rustemowi o sytuacji zaistniałej podczas jego nieobecności.

Hurrem nazywa wszystkie oskarżenia podłymi oszczerstwami. To wszystko z powodu wojny, sugeruje, że to intryga Hatice i Şah, które ukradły pierwszą falę pożyczki u Racheli. Sulejman zwraca uwagę, że Şah próbowała sama zapłacić. To absurdalne, że chciała zadłużyć się u rodziny doży, z którym prowadzą wojnę. Hurrem odpiera, że wszystko by spłaciła. Sułtan pyta się, skąd miała pieniądze. Domyśla się, że ukochana sprzedała ziemie, które od niego dostała. Hurrem zaprzecza, że miała coś wspólnego z napadem. Neguje wersję Şah - może nie było żadnych zabójców?

Przybliża się do niego, zaczyna szeptać czułe słówka i przytula się do męża. Sulejman wzywa straże. Każe im szykować się do powrotu.
Wierzysz mi, prawda?
Kiedyś Hatice sama się pobiła tylko po to, aby się Tobie odegrać. Teraz Şah robi to samo... Widzę, że popełniłem błąd, nie wierząc Hatice Zostajesz w Edirne - mówi i wychodzi z komnaty, zostawiając skonsternowaną Hurrem.

Sułtanka płacze. Do komnaty wchodzą jednak Selim i Mehmet, ściska dzieci, stara się być wesoła.

Sulejman każe szykować się Gulfem i Şah do powrotu. Kiedy kobiety dowiadują się o pozostaniu tutaj Hurrem, są niezwykle szczęśliwe.

Hurrem każe synom wracać z ojcem. Okłamuje ich, że źle się czuje, musi pobyć na świeżym powietrzu i zostanie tutaj. Żegna się z nimi, a opiekę nad braćmi powierza Mehmetowi.

Rustem jest zły, że Malkoçoğlu nie poinformował go o napadzie na Şah. Rozlega się okrzyk, że sułtan nadchodzi. Stają w ukłonie. Bali Bey zdaje relację, że wszystko gotowe do powrotu. Rustem zwraca uwagę, że myślał, że sułtan wraca z Hurrem. Po odejściu Sulejmana Lufti zwraca uwagę, że ktoś napadł na jego żonę. Z pewnością spotka do kara.

Fahriye informuje Hurrem, że poinformowała już o wszystkim Rustema. Ma on znaleźć tamtą Wenecjankę. Nagle do komnaty wchodzi Şah. Fahriye opuszcza pomieszczenie.
Ş: Wreszcie zapłaciłaś za swoje grzechy.
H: W przeciwieństwie do ciebie nie wychowałam się w różnych ogrodach
Potem Şah zwraca uwagę, że była kiedyś niewolnicą, a Hurrem odpiera, że teraz jest sułtanką. Nic nie zdoła zmienić miłości sułtana do niej. Şah jednak triumfuje, bajka się skończyła. Hurrem została wtrącona do piekła.

Potem Şah i Gulfem wsiadają do powozu. Obserwuje to Rustem z ogrodu, a Hurrem z balkonu widzi odjeżdżającego Sulejmana i świtę.

Hatice jest rozpromieniona. Gratulacje Şah. Gulfem również złorzeczy Hurrem. Nigar donosi, że Rustem też wyglądał na zmartwionego. Będzie próbował ocalić Hurrem. Şah odpiera, że nie pozwoli na to, aby Hurrem odzyskała jednak łaskę.

Mihrimah spotyka się z ojcem. Nie może świętować bez matki. Nie wierzy w słowa braci, wie, że to jest kara. Chce pojechać do Hurrem. Sulejman nie pozwala na to i każe wracać córce do siebie.

Kiedy Mihrimah idzie korytarzem, widzi Bali Beya. Chce wiedzieć, co z jej matką. Malkoçoğlu nic jednak nie wie na ten temat. Pociesza jednak Mihrimah, jej matka na pewno wkrótce wróci.

Şah każe Nigar obserwować Rustema, który może pokrzyżować im plany. Nigar przystaje na wszystko, ale informuje, że pewna kobieta kazała Hatice odmawiać specjalną modlitwę przed snem. Sułtanka miała sen, w którym widziała Nigar nad grobem Ibrahima, cały czas ją wypytuje. Şah nakazuje jednak milczenie. Niedługo mają ją wydać za mąż, a jeśli pozna prawdę, nie zgodzą się na to.

Rustem jest zły na Sumbula, że obie lichwiarki zniknęły. Zapewnia jednak, że znajdzie sposób na uniewinnienie Hurrem. Nadchodzi Mercan, który przekazuje, że Şah chce widzieć Rustema.

Kiedy Fahriye pyta się, gdzie chce jeść Hurrem, ona sama ją ignoruje. Martwi się, że nie zobaczy już swojej miłości i dzieci. Wzrok Sulejmana był zupełnie inny. Jeśli go straci już nic nie będzie miało znaczenia. Fahriye zwraca uwagę, że płomień nie gaśnie ot tak, a nieobecność sułtanki zatruje Sulejmanowi życie.

W Topkapi trwa posiedzenie Dywanu. Brak jednak Mustafy Paszy, ma podagrę. Jest w bardzo złym stanie. Sulejman każe dać znać swojemu osobistemu medykowi, Możeszowi.

Rustem stawia się u Şah. Odpiera, że jest wierny wszystkim sułtankom. Şah nie obwija w bawełnę - ona jest gotowa zapomnieć o przeszłości, ale on musi z kolei zapomnieć o Hurrem, tak jak sułtan. Hurrem i tak nie jest już na świeczniku, a nowe kontakty odmienią jego życie.

Barbarossa oznajmia Paszom, że Franciszek nie poparł Świętej Ligi, ale mimo to sułtan nie chce odnowić przywilejów. Sulejman Pasza wrócił już do Egiptu, ale sułtan chce osobiście mu powinszować. Ebusuud Efendi wspomina o meczecie Hurrem, pyta się, kiedy będzie chciał zobaczyć fundamenty.
Sulejman ogłasza, że Hatice w czwartek weźmie ślub z Husrev Paszą.

W haremie krążą plotki na temat Hurrem. Afife ucisza dziewczęta, kieruje ich uwagę na ślub Hatice.

Şeker martwi się nagłym ślubem Hatice. Do kuchni wchodzi także Mercan, jest tam także Sumbul. Sługa Hurrem przypomina, że Mercan rządzi tylko złotą drogą. Tamten jednak odpiera, że jego czas się już skończył. Pojawia się i znika, potem każe przygotować jedzenie dla sułtana.

Mustafa Paşa odpoczywa. Odwiedza go Ayaz Paşa i lekarz sułtana. Medyk go bada, na ciele chorego są wybroczyny. Każe obwiązać stopy liśćmi pokrzywy i przygotować jałowiec.